Inde igitur, inquit, ordiendum est.

At, si voluptas esset bonum, desideraret. Aliter philosophos loqui putas oportere? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Comprehensum, quod cognitum non habet? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Primum quid tu dicis breve? Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Praeclare hoc quidem. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Si enim ad populum me vocas, eum. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Et nemo nimium beatus est.